Bij Boschgaard hebben we het vaak over de coöperatie. Op het gebied van wonen heb je zowel de wooncoöperatie als de beheercoöperatie. Maar wat is eigenlijk het verschil tussen die twee, en voor welke vorm kiest Boschgaard? In dit stuk lichten we dat verder toe.
Een wooncoöperatie is een vereniging waarbij de leden hun woning huren van de vereniging. De vereniging is eigenaar van het pand en zorgt ervoor dat het pand niet wordt verkocht. Een voordeel hiervan is dat de vrije markt geen invloed op de huurprijzen heeft, waardoor die op een stabiel niveau kunnen blijven. De huuropbrengsten worden gebruikt voor het aflossen van leningen en het onderhoud van pand.
Er is ook vorm van de wooncoöperatie waarbij de vereniging (nog) geen eigenaar is van het pand maar de woningcorporatie dat is. In het geval van Boschgaard is woningcorporatie Zayaz de eigenaar van het pand. De vereniging neemt wel alle taken op zich die horen bij het beheer van het pand: deze vorm heet dan ook beheercoöperatie.
Ook hier huren de leden hun woning van de vereniging. De huurprijzen van de woningen liggen onder de liberalisatiegrens: het zijn sociale huurwoningen. De vereniging (Boschgaard in ons geval) gebruikt de huur die de bewoners betalen om de huursom van het pand in zijn geheel aan de woningcorporatie te betalen.
De beheercoöperatie streeft een grote mate van zeggenschap over het pand en de directe leefomgeving na, en neemt daarom een aantal taken van de woningcorporatie over:
- Verhuurwerkzaamheden: PR, leden werven, verhuuradministratie, huur innen.
- Klein- en grootschalig onderhoud
- Sociaal beheer: de zorg voor het welzijn van de bewoners en de mensen die in de buurt wonen. Boschgaard heeft inpandig een aantal ruimten die een wijkcentrumfunctie gaan vervullen. Zo komt er een workshopruimte, een ontmoetingsruimte en een wijkwerkplaats. Dat sociale centrum gaan wij als Boschgaarders samen met andere mensen uit de buurt runnen.
Nou kan je je afvragen waarom je zoveel werk zou willen doen voor een woning die niet je eigendom is. Maar wij denken dat hoe meer regie mensen hebben over hun leefomgeving, hoe meer ze zich er betrokken bij voelen. En dat komt een wijk ten goede.